از جمله مباحث مهم و سرنوشتساز در حوزه اندیشه دینی معاصر، تبیین نسبت میان «اسلام» و «حکومت» است؛ و این در حالی است که حضرت امام خمینی(قدسسرّه) با بیانی رسا و ژرف، حقیقت اسلام را «الحکومةُ بِشُؤُونِها» معرفی میفرمایند. بنابر این نگاه، اسلام صرفاً مجموعهای از احکام فردی و عبادی نیست، بلکه حقیقت آن، در قالب حکومتی الهی تجلّی مییابد که تمام شئون حیات انسان را تحت ولایت و هدایت خود قرار میدهد.
این نگرش، دریچهای است به سوی «فقه حکومتی»؛ فقهی که مأموریت آن صرف فتوا دادن برای مکلفِ فردی نیست، بلکه فقهی است که کارویژهاش «اداره جامعه» و «تحقّق دین در عرصه زندگی» است. بر همین اساس، امام(ره) میفرمایند: «حکومت، نشاندهنده جنبه عملی فقه در برخورد با تمام معضلات اجتماعی و سیاسی و نظامی و فرهنگی است» و «فقه، تئوری واقعی و کامل اداره انسان از گهواره تا گور است».
جزوهای که پیش روی شماست، تلاش دارد با تبیین مبانی نظری و مباحث تحلیلی برگرفته از آرای حضرت امامخمینی(س) و تقریرات علمی استاد فرزانه حضرت آیتالله سید محمدمهدی میرباقری (دامتبرکاته)، به تبیین چیستی فقه حکومتی، جایگاه ولایت فقیه، و نسبت آن با ساخت تمدن اسلامی بپردازد.
امید است این تلاش، گامی کوچک در مسیر تفقّه عمیقتر در دین، و مقدمهای برای اندیشیدن به افقهای بلند حاکمیت اسلام در دوران غیبت کبری و در طلیعهی تمدن نوین اسلامی باشد.
حجم 17 مگابایت